En büyük matematikçilerden bazıları kördü. Örneğin, tarihin en üretken matematikçilerinden biri olan Leonhard Euler, yaşamının son 17 yılında kördü ve çalışmalarının neredeyse yarısını bu süre içinde üretti. İngiliz matematikçi Nicholas Saunderson, doğduktan kısa bir süre sonra kör oldu, ve daha önce Newton’un ve sonrasında teorik astrofizikçi Stephen Hawking’in yer aldığı bir pozisyon olan Cambridge Üniversitesi’nde Lucasian matematik profesörü olmayı başardı. Bernard Morin ise bir hastalık sonucu 6 yaşından sonra görme yetisini kaybetti ama küre yüzeyinin içini dışına çıkarmayı başaran bir topoloji profesörü oldu.

2000’lerin başında, Julie Castronovo, Belçika’daki Université Catholique de Louvain’deki bir grup psikologla birlikte, körlerin temel sayısal yeteneklerini test etmek için bazı araştırmalar yaptı. Şaşırtıcı bir şekilde, kör bir ortalama bireyin, görebilen ortalama bir bireyden bile daha keskin becerilere sahip olduğunu keşfettiler.

Université Catholique de Louvain’de ve İtalya’daki Trento Üniversitesi’nde kör biliş üzerine çalışan Collignon ve meslektaşları, görmenin, gören kişinin tam matematiksel potansiyele ulaşmasını engelleyebileceğini öne sürmektedir. Bunun özellikle geometri alanında doğru olduğu düşünülmektedir. Gören insanlar bazen üç boyutlu uzayı yanlış anlarlar, çünkü retina onu sadece iki boyuta yansıtır. Bu yanlış anlamalardan pek çok optik illüzyon ortaya çıkar. Karşılaştırıldığında, kör biri, nispeten bozulmamış bir üç boyutlu uzay sezgisine sahiptir.

Collignon, “Görsel canlılar olduğumuz için sayıları görsel bir şekilde öğretiyoruz” diyor. “Ama belki de bu yeteneklerimizi sınırlayan bir çerçeve yaratıyor – belki kör olmak… sayılar hakkında düşünme şeklinizdeki bazı kısıtlamaları ortadan kaldırır.”

https://nautil.us/why-blind-people-are-better-at-math-5263/